De tijd glijdt door mijn vingers

Een aantal gedichten/teksten hebben mijn selectie niet gehaald voor het boek. Uit deze overgebleven gedichten wil ik enige met jullie delen.

De tijd glijdt door mijn vingers, zoals de wind door mijn haar. De jaren dat je bij ons was, ik denk aan alles wat was en nooit meer zal zijn. Ik zal eeuwig moeten wennen dat jij er niet meer bent. Dat ik mijn prachtige, ongelooflijke mooie zoon niet meer zal zien.

Vol verbazing heb ik geluisterd naar al wat jij zei, ik heb je zo lief. We konden samen lachen. Een slappe lach die minutenlang duurde. Tranen over mijn wangen. Nu loop ik stil en broos door ons huis. Ja, ik voel me broos.

Ik weet niet goed hoe ik me moet bewegen, hoe ik moet reageren, ademen, functioneren en hoe ik moet zijn. Ik kan niet goed beginnen aan een dag, ik ben onrustig tussen de middag en totaal verloren in de avond. Ik zet mijn masker op en adem door een rietje.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Prachtig Mieke!
Hans Van Gils, op 09-08-22
Voelt dichtbij xx
Patty, op 09-08-22
Zo mooi verwoord. Heb t gevoel een kijkje in je ziel te krijgen. Dank je.
Nicole, op 15-08-22
Zo mooi verwoord. Heb t gevoel een kijkje in je ziel te krijgen. Dank je.
Nicole, op 15-08-22
Wat een indrukwekkende wijze om je zo open en kwetsbaar op te stellen. Je masker even af te zetten en weer gewoon probeert te ademen. Je voelt jullie ondraaglijke verdriet en intense pijn.
Dank je wel voor je mooie gedichtenbundel.
Frank, op 10-09-22

De tijd glijdt door mijn vingers

Schreeuw om hulp

Voor altijd veilig bij mij

Presentatie van mijn boek

The only way to heal is when I allow myself to heel

Niks is zeker in het leven, alleen de dood